Οι μαύρες τρύπες, κυριολεκτικά, είναι περιοχές του χωροχρόνου από τις οποίες τίποτα δεν επιστρέφει, καθώς λόγω της τεράστιας βαρύτητάς τους, η ταχύτητα διαφυγής που απαιτείται ξεπερνά ακόμη και την ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα τίποτα να μη μπορεί να δραπετεύσει από εκεί.
Μεταφορικά, αυτό το φαινόμενο το συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας, απλώς η βαρύτητα αντικαθίσταται από συναισθήματα και οι τρύπες από ανθρώπους, αντικείμενα και γενικότερα καταστάσεις.
Η υγεία σε όλες τις αλληλεπιδράσεις ενός ανθρώπου με άλλους ή με την υπόλοιπη φύση, χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η ροή της ενέργειας είναι αμφίδρομη. Δηλαδή, ξοδεύουμε συγκεκριμένη ενέργεια και λαμβάνουμε αντίστοιχη ποσότητα σε άλλη μορφή. Με απλά λόγια, μετά την αλληλεπίδραση, και οι δύο συμμετέχοντες είναι ικανοποιημένοι. Ο άνθρωπος με τις ενέργειές του τότε, δε βλάπτει ούτε τη φύση, ούτε τους συνανθρώπους, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Αντιθέτως, προκαλεί ικανοποίηση και εξέλιξη. Θα παρατηρείς τώρα ότι αυτό είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό όλων των αλληλεπιδράσεων στις οποίες συμμετέχει ο άνθρωπος ως είδος. Τις περισσότερες φορές, η ροή είναι προβληματική ως προς την ποσότητα της ενέργειας. Σε ακραίες περιπτώσεις, που δεν είναι καθόλου σπάνιες, υπάρχει μονομερής αποστολή ενέργειας. Αυτό είναι το συναισθηματικό και κοινωνικό φαινόμενο της μαύρης τρύπας.
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τεράστιο πρόβλημα για τον εξής λόγο. Όταν ξοδεύεις την ενέργειά σου, κομμάτι-κομμάτι, και ποτέ δε λαμβάνεις τίποτα ως αντάλλαγμα, τότε κάποια στιγμή αναλώνεσαι και πεθαίνεις. Ακόμη και αν τα αποθέματα ενέργειας είναι τεράστια, η μαύρη τρύπα σε κρατά πάντα εκεί, με αποτέλεσμα να πεθαίνει η δυνητικότητά σου. Κάτι το οποίο είναι εξίσου θλιβερό.
Σχετικά με την επαφή του ανθρώπου με τη Φύση, είναι πολύ εύκολο να δει κανείς ότι συνήθως, ξοδεύουμε τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να λάβουμε πίσω κάτι συγκριτικά αμελητέο. Επίσης, τα by-products όλων αυτών των διαδικασιών είναι απίστευτα καταστροφικά. Δηλαδή, η ενέργεια που ξοδεύουμε αντί να μετατραπεί σε κάτι αντάξια αποδοτικό, τόσο για εμάς όσο και για τη Φύση, γιατί είμαστε Φύση, μετατρέπεται σε πολύ μικρή απόδοση και τεράστιες βλάβες και μάλιστα μη αναστρέψιμες. Ως πιο τρανό και εξοργιστικό παράδειγμα αυτού είναι η σημερινή βιομηχανία κρέατος. Συλλογικά, ως είδος, ξοδεύουμε τεράστιες ποσότητες ενέργειας για κάτι τόσο βραχύ και σύνηθες όσο ένα γεύμα. Δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα όντα σφαγιάζονται και τεράστιες εκτάσεις γης διασπείρονται με μεταλλαγμένα φυτά και διαποτίζονται με κάθε λογής καρκινογόνο και ζωοκτόνο, με σκοπό να τραφούν κάποια άλλα δισεκατομμύρια ζώα τα οποία με τη σειρά τους θα σφαγιαστούν, έχοντας ζήσει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, και όλα αυτά όχι για να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος, αλλά για να συνεχιστεί και να ισχυροποιηθεί στον δυτικό κόσμο η πολιτισμική συνήθεια της σαρκοφαγίας. Όποιος αρνείται ότι πλέον η σαρκοφαγία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια κοινωνική συνήθεια, τότε δε ξέρει τι του γίνεται. Αρκετοί άνθρωποι θα άλλαζαν τις διατροφικές τους συνήθειες συνειδητοποιώντας τη συμμετοχή τους σε μια τεράστια βιομηχανία φόβου. Δε χρειάζεται καν να σκεφτείς την παραγόμενη μόλυνση που σύντομα θα σε αποτρέπει από την επιβίωση. Κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την προσωπική αλλά και τη συλλογική επιβίωση, σίγουρα θα χρειαστεί να σκεφτεί όλα αυτά. Αυτή ήταν, για παράδειγμα, η μαύρη τρύπα της σαρκοφαγίας, και κάπως έτσι εκφράζονται και οι υπόλοιπες, όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπου με τη Φύση.
Τι γίνεται όταν οι άνθρωποι δημιουργούν αυτές τις τρύπες είτε ως προς άλλους ανθρώπους, είτε ως προς συνήθειες;
Όταν δύο άτομα επικοινωνούν, η επικοινωνία είναι ιδανική όταν όση ενέργεια δίνεται, τόση επιστρέφεται. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες συναισθηματικής εκμετάλλευσης ανθρώπων, ακόμη και εσύ πολύ πιθανόν είναι να έχεις εμπλακεί ή να εμπλέκεσαι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο πομπός της ενέργειας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, επιλέγει να δώσει την ενέργειά του, σε μια άψυχη, στάσιμη μαύρη τρύπα. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της συνήθειας. Όταν η τρύπα είναι ένα άλλο άτομο, το οποίο απλά δεν ενδιαφέρεται και δεν θα ενδιαφερθεί ποτέ, ο πομπός μένει κλειδωμένος σε αυτή τη μονόδρομη ροή ενέργειας, με αποτέλεσμα τη μηδενική εξέλιξη και τη σφαγή της όποιας δυνητικότητας θα εκφραζόταν σε περίπτωση που εκείνος απελευθερωνόταν. Αυτή η ενέργεια πάει χαμένη εφ΄όσον το άλλο άτομο δεν θα την αναγνωρίσει και δε θα την ανταποδώσει ποτέ. Τώρα που γνωρίζεις αυτά, οφείλεις να αναρρωτηθείς ποιοι από τους ανθρώπους που γυρνούν στο κεφάλι σου κάθε μέρα είναι μαύρες τρύπες και ποιοι όχι. Το επόμενο βήμα είναι να ξεράσεις από το Είναι σου εκείνους τους στάσιμους, απόμακρους, άχρηστους για εσένα πια ανθρώπους.
Στην περίπτωση όπου ως μαύρες τρύπες δρουν οι συνήθειές μας και οι καταστάσεις στις οποίες εμπλεκόμαστε, τα πράγματα σοβαρεύουν. Στην περίπτωση αυτή, δε σφαγιάζεται απλά η δυνητικότητά μας, αλλά ίσως και η ίδια μας η ύπαρξη. Δεν λειτουργούν ακριβώς ως μαύρες τρύπες καθώς αυτές οι καταστάσεις εξάγουν ενέργεια, αλλά είναι όλη καταστροφική. Δηλαδή, δίνεις ενέργεια που θα μπορούσε να προκαλέσει εξέλιξη και χαρά και λαμβάνεις ενέργεια που πνίγει το σώμα, το πνεύμα και το νου. Αυτή ακριβώς είναι η φύση των εξαρτήσεων. Ξοδεύεις την ενέργειά σου σε κάτι που αργά και σταθερά σε αποσυνθέτει, σε ναρκώνει και σε αποτρέπει από το να δεις την ουσία του όποιου προβλήματος έχεις να αντιμετωπίσεις. Εξαρτήσεις δε προκαλούν μόνο ουσίες, το μυαλό σου μπορεί να εξαρτηθεί κυριολεκτικά στα πάντα! Το επόμενό σου βήμα είναι λοιπόν, να κοιτάξεις ντόμπρα στον καθρέφτη και να αναγνωρίσεις τι είναι αυτό που ενώ ταϊζεις, εκείνο σε καταστρέφει. Μόλις το συνειδητοποιήσεις χρησιμοποίησε όλη σου την αυτοπειθαρχία για να το αποβάλλεις.
Ανακεφαλαιώνοντας. Είναι πολύ πιθανό να δίνεις την ενέργεια και το ενδιαφέρον σου σε ανθρώπους που δε κάνουν το ίδιο. Έχουν κάθε δικαίωμα, όπως έχεις και εσύ κάθε υποχρέωση να τους ξεράσεις. Υπάρχουν χιλιάδες άλλες ψυχές που είναι διαθέσιμες να ανταποδώσουν ό,τι καλό προτίθεσαι να τους κάνεις. Επίσης, είναι πιθανό κάποιες συνήθειές σου ή συνολικά ο τρόπος ζωής σου να είναι μια μαύρη, επαναλαμβανόμενη, τρύπα. Ψάξε να βρεις επ΄ακριβώς τη ρίζα του προβλήματος και ξεκίνα να τη ροκανίζεις. Και ποτέ μην αφήνεσαι σε καταστάσεις επειδή και οι άλλοι το κάνουν. Ως κουλτούρα και ως κοινωνία είμαστε παγιδευμένοι μαζικά σε βλαπτικές συνήθειες, τόσο για εμάς ως είδος όσο και για τη Γη. Όταν αρχίσεις να αντιμετωπίζεις στα ίσια τις πολιτισμικές μας μαύρες τρύπες, θα αρχίσεις να δέχεσαι επίθεση από διάφορους αδύναμους, τότε ξέρεις ότι είσαι σε καλόν δρόμο.
Μεταφορικά, αυτό το φαινόμενο το συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας, απλώς η βαρύτητα αντικαθίσταται από συναισθήματα και οι τρύπες από ανθρώπους, αντικείμενα και γενικότερα καταστάσεις.
Η υγεία σε όλες τις αλληλεπιδράσεις ενός ανθρώπου με άλλους ή με την υπόλοιπη φύση, χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η ροή της ενέργειας είναι αμφίδρομη. Δηλαδή, ξοδεύουμε συγκεκριμένη ενέργεια και λαμβάνουμε αντίστοιχη ποσότητα σε άλλη μορφή. Με απλά λόγια, μετά την αλληλεπίδραση, και οι δύο συμμετέχοντες είναι ικανοποιημένοι. Ο άνθρωπος με τις ενέργειές του τότε, δε βλάπτει ούτε τη φύση, ούτε τους συνανθρώπους, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Αντιθέτως, προκαλεί ικανοποίηση και εξέλιξη. Θα παρατηρείς τώρα ότι αυτό είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό όλων των αλληλεπιδράσεων στις οποίες συμμετέχει ο άνθρωπος ως είδος. Τις περισσότερες φορές, η ροή είναι προβληματική ως προς την ποσότητα της ενέργειας. Σε ακραίες περιπτώσεις, που δεν είναι καθόλου σπάνιες, υπάρχει μονομερής αποστολή ενέργειας. Αυτό είναι το συναισθηματικό και κοινωνικό φαινόμενο της μαύρης τρύπας.
Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τεράστιο πρόβλημα για τον εξής λόγο. Όταν ξοδεύεις την ενέργειά σου, κομμάτι-κομμάτι, και ποτέ δε λαμβάνεις τίποτα ως αντάλλαγμα, τότε κάποια στιγμή αναλώνεσαι και πεθαίνεις. Ακόμη και αν τα αποθέματα ενέργειας είναι τεράστια, η μαύρη τρύπα σε κρατά πάντα εκεί, με αποτέλεσμα να πεθαίνει η δυνητικότητά σου. Κάτι το οποίο είναι εξίσου θλιβερό.
Σχετικά με την επαφή του ανθρώπου με τη Φύση, είναι πολύ εύκολο να δει κανείς ότι συνήθως, ξοδεύουμε τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να λάβουμε πίσω κάτι συγκριτικά αμελητέο. Επίσης, τα by-products όλων αυτών των διαδικασιών είναι απίστευτα καταστροφικά. Δηλαδή, η ενέργεια που ξοδεύουμε αντί να μετατραπεί σε κάτι αντάξια αποδοτικό, τόσο για εμάς όσο και για τη Φύση, γιατί είμαστε Φύση, μετατρέπεται σε πολύ μικρή απόδοση και τεράστιες βλάβες και μάλιστα μη αναστρέψιμες. Ως πιο τρανό και εξοργιστικό παράδειγμα αυτού είναι η σημερινή βιομηχανία κρέατος. Συλλογικά, ως είδος, ξοδεύουμε τεράστιες ποσότητες ενέργειας για κάτι τόσο βραχύ και σύνηθες όσο ένα γεύμα. Δισεκατομμύρια μη ανθρώπινα όντα σφαγιάζονται και τεράστιες εκτάσεις γης διασπείρονται με μεταλλαγμένα φυτά και διαποτίζονται με κάθε λογής καρκινογόνο και ζωοκτόνο, με σκοπό να τραφούν κάποια άλλα δισεκατομμύρια ζώα τα οποία με τη σειρά τους θα σφαγιαστούν, έχοντας ζήσει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, και όλα αυτά όχι για να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος, αλλά για να συνεχιστεί και να ισχυροποιηθεί στον δυτικό κόσμο η πολιτισμική συνήθεια της σαρκοφαγίας. Όποιος αρνείται ότι πλέον η σαρκοφαγία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια κοινωνική συνήθεια, τότε δε ξέρει τι του γίνεται. Αρκετοί άνθρωποι θα άλλαζαν τις διατροφικές τους συνήθειες συνειδητοποιώντας τη συμμετοχή τους σε μια τεράστια βιομηχανία φόβου. Δε χρειάζεται καν να σκεφτείς την παραγόμενη μόλυνση που σύντομα θα σε αποτρέπει από την επιβίωση. Κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για την προσωπική αλλά και τη συλλογική επιβίωση, σίγουρα θα χρειαστεί να σκεφτεί όλα αυτά. Αυτή ήταν, για παράδειγμα, η μαύρη τρύπα της σαρκοφαγίας, και κάπως έτσι εκφράζονται και οι υπόλοιπες, όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπου με τη Φύση.
Τι γίνεται όταν οι άνθρωποι δημιουργούν αυτές τις τρύπες είτε ως προς άλλους ανθρώπους, είτε ως προς συνήθειες;
Όταν δύο άτομα επικοινωνούν, η επικοινωνία είναι ιδανική όταν όση ενέργεια δίνεται, τόση επιστρέφεται. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες συναισθηματικής εκμετάλλευσης ανθρώπων, ακόμη και εσύ πολύ πιθανόν είναι να έχεις εμπλακεί ή να εμπλέκεσαι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο πομπός της ενέργειας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, επιλέγει να δώσει την ενέργειά του, σε μια άψυχη, στάσιμη μαύρη τρύπα. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της συνήθειας. Όταν η τρύπα είναι ένα άλλο άτομο, το οποίο απλά δεν ενδιαφέρεται και δεν θα ενδιαφερθεί ποτέ, ο πομπός μένει κλειδωμένος σε αυτή τη μονόδρομη ροή ενέργειας, με αποτέλεσμα τη μηδενική εξέλιξη και τη σφαγή της όποιας δυνητικότητας θα εκφραζόταν σε περίπτωση που εκείνος απελευθερωνόταν. Αυτή η ενέργεια πάει χαμένη εφ΄όσον το άλλο άτομο δεν θα την αναγνωρίσει και δε θα την ανταποδώσει ποτέ. Τώρα που γνωρίζεις αυτά, οφείλεις να αναρρωτηθείς ποιοι από τους ανθρώπους που γυρνούν στο κεφάλι σου κάθε μέρα είναι μαύρες τρύπες και ποιοι όχι. Το επόμενο βήμα είναι να ξεράσεις από το Είναι σου εκείνους τους στάσιμους, απόμακρους, άχρηστους για εσένα πια ανθρώπους.
Στην περίπτωση όπου ως μαύρες τρύπες δρουν οι συνήθειές μας και οι καταστάσεις στις οποίες εμπλεκόμαστε, τα πράγματα σοβαρεύουν. Στην περίπτωση αυτή, δε σφαγιάζεται απλά η δυνητικότητά μας, αλλά ίσως και η ίδια μας η ύπαρξη. Δεν λειτουργούν ακριβώς ως μαύρες τρύπες καθώς αυτές οι καταστάσεις εξάγουν ενέργεια, αλλά είναι όλη καταστροφική. Δηλαδή, δίνεις ενέργεια που θα μπορούσε να προκαλέσει εξέλιξη και χαρά και λαμβάνεις ενέργεια που πνίγει το σώμα, το πνεύμα και το νου. Αυτή ακριβώς είναι η φύση των εξαρτήσεων. Ξοδεύεις την ενέργειά σου σε κάτι που αργά και σταθερά σε αποσυνθέτει, σε ναρκώνει και σε αποτρέπει από το να δεις την ουσία του όποιου προβλήματος έχεις να αντιμετωπίσεις. Εξαρτήσεις δε προκαλούν μόνο ουσίες, το μυαλό σου μπορεί να εξαρτηθεί κυριολεκτικά στα πάντα! Το επόμενό σου βήμα είναι λοιπόν, να κοιτάξεις ντόμπρα στον καθρέφτη και να αναγνωρίσεις τι είναι αυτό που ενώ ταϊζεις, εκείνο σε καταστρέφει. Μόλις το συνειδητοποιήσεις χρησιμοποίησε όλη σου την αυτοπειθαρχία για να το αποβάλλεις.
Ανακεφαλαιώνοντας. Είναι πολύ πιθανό να δίνεις την ενέργεια και το ενδιαφέρον σου σε ανθρώπους που δε κάνουν το ίδιο. Έχουν κάθε δικαίωμα, όπως έχεις και εσύ κάθε υποχρέωση να τους ξεράσεις. Υπάρχουν χιλιάδες άλλες ψυχές που είναι διαθέσιμες να ανταποδώσουν ό,τι καλό προτίθεσαι να τους κάνεις. Επίσης, είναι πιθανό κάποιες συνήθειές σου ή συνολικά ο τρόπος ζωής σου να είναι μια μαύρη, επαναλαμβανόμενη, τρύπα. Ψάξε να βρεις επ΄ακριβώς τη ρίζα του προβλήματος και ξεκίνα να τη ροκανίζεις. Και ποτέ μην αφήνεσαι σε καταστάσεις επειδή και οι άλλοι το κάνουν. Ως κουλτούρα και ως κοινωνία είμαστε παγιδευμένοι μαζικά σε βλαπτικές συνήθειες, τόσο για εμάς ως είδος όσο και για τη Γη. Όταν αρχίσεις να αντιμετωπίζεις στα ίσια τις πολιτισμικές μας μαύρες τρύπες, θα αρχίσεις να δέχεσαι επίθεση από διάφορους αδύναμους, τότε ξέρεις ότι είσαι σε καλόν δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου