Τα βράδια τι σκέφτεσαι; Κοιτάς ποτέ στον ουρανό;
Την αυγή πηδάς απ΄το κρεββάτι ή σέρνεσαι μακριά απ΄αυτό;
Βαριέσαι; Κάνεις κάτι για αυτό; Γνωρίζεις ότι όλα είναι στο μυαλό;
Όταν πέφτεις σηκώνεσαι ή κατά βάθος λατρεύεις τη γεύση της λάσπης;
Αφήνεσαι στην τύχη ή είσαι καρπός της δικής σου στάχτης;
Είναι η Ζωή άδικη ή πάσχουν όλες σου οι πράξεις;
Τα λόγια συμβαδίζουν με τα έργα; Απ΄τα μάτια σου αναβλύζει θαλπωρή;
Τα έργα σου χτυπούν βίαια και ανεπανόρθωτα την παρακμή
ή με δάφνες την υποδέχονται ως βασίλισσα μελλοντική;
Οι σκέψεις σου σου ανήκουν ή εντός της διαστροφής τους θύμα έπεσες;
Την καρδιά σου άραγε ακούς ή πριν την ώρα σου γέρασες;
Θυμάσαι ρε την τελευταία φορά που σαν παιδί έπαιξες;
Το Θαύμα της Ύπαρξής σου δικαιώνεται από την τέλεση της συνειδητής Ζωής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου