Η αδιάλειπτη γαλήνη που έρχεται,
αφού πήρες την απόφαση να μη τα παρατήσεις.
Ο αυτοσεβασμός που εμπνέεται
όταν με πράξεις φρόντισες τα λόγια σου να ντύσεις.
Ο εγωισμός που σφαγιάζεται
γιατί πάνω στο αίμα του, θαύματα θα χτίσεις.
Η ικανότητα, που με το χρόνο καλλιεργείται,
δίχως υποκατάστατα την ευτυχία σου να θωρακίσεις.
Η αγνή ελευθερία που πηγάζει
από τη δράση για επανακατάληψη του νου.
Γιατί λίγα από όσα το "Είναι" σου εκφράζει
είναι προϊόντα του δικού σου εαυτού.
Η αγάπη και η εμπιστοσύνη.
Όχι, δεν πρόκειται για θρύλους ή παραμύθια.
Αυτές οι δυο οι έννοιες είν’ η μόνη πια αλήθεια.
Αν αυτά κατέχεις ακόμη εκεί βαθιά,
τότε μη σκέφτεσαι πολλά, παλεύουμε μαζί.
Αν μια ανάμνηση φαντάζουν απ΄τα παλιά,
τότε αυτό είμαι και εγώ, ανάμνηση νεκρή.
Αυτές οι αρετές εμένα με εξάπτουν.
Και συντρόφους θέλω να έχω μαχητές.
Τη μάχη στη μέση να μην αφήνουν,
την πίστη τους να δείχνουν, ώσπου να βγούνε νικητές.
Γύρω μου θέλω εκείνες και εκείνους,
που δεν αφήνονται στην τύχη τους,
μα η τύχη τους αφήνεται σε αυτούς.
Από εκείνους εάν είσαι, έλα.
Η αγάπη και η εμπιστοσύνη.