Nus & Eros
Nus & Eros is a blog which can be really useful as a thinking source. We need to think. Be positive with people surrounding you, enraged with your spokesmen and suspicious of the masses. Don't be afraid of being different, don't rush to get different.
Archive
-
►
2017
(1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2015
(23)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2014
(17)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2012
(17)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
Blog Views
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018
Πέτρες που σμιλεύθηκαν και τιμήθηκαν
ως σύμβολο καθαρότητας μα και υπέρβασης.
Οι διαστάσεις και η συμμετρία τους
αποκαλύπτουν τη μοναδική φοβία
του ανθρώπινου γένους.
Πέτρες που γεύτηκαν μπαρούτι
και αναταξινομήθηκαν
ως άμυνα του φθαρτού
ενάντια στο αιώνιο.
Χρυσού αντάξιες εκτιμήθηκαν
και απ'της αμάθειας την αγκάλη,
φυλακισμένες στη θαλπωρή του κέρδους.
Πέτρες που στέκονται περήφανα
ως ένδειξη πείσματος,
επιδεικτικά αγνοώντας την εντροπία.
Της κοινωνίας την παρακμή φαίνεται να αποτρέπουν
ώσπου το βλέμμα από εκείνες να απομακρυνθεί
προς το περιβάλλον κώνειο.
Μάρμαρο ετερόφωτο και πολυχρονισμένο.
Ξεπλυμένο από χρώμα και ζωή.
Την κοσμοθέαση εκείνη τιθασεύω
που θα του δώσει αμάραντη υφή.
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017
The void inside.
You feel it don't you? You do all you do in a day and then, when you're done, there it is again. It never goes away. But you try to fill it with something, always trying.
Most people get terrified whenever they feel its presence. They will do anything to not experience it. Some other people think we should accept it as it is. And receive its darkness as a gift. I disagree with both approaches.
I believe that the void within the human existence is the greatest gift we could ever receive as a species. Let's see why.
If you observe how Nature works you can only reach to one conclusion. It seems that Life itself is intelligent, constantly trying to increase the possibilities of survival of anything alive. It is some kind of intelligence, or program, that evolves according to only one factor: survivability. For example, plants provide our planet with the oxygen animals need, while animals struggle for evolution, and domination, eventually decomposing only to offer the plants all the nutrients they need.
And then there are humans. What do they have to do with all that? Where exactly do we belong in this circle? What's our purpose as a species?
Based on the aforementioned observation, we have to check on our specialty, which is nothing but our Intelligence.
The question we have to make is: "How Intelligence increases survivability?"
There is only one answer to this. Intelligence is the only way for Life to survive a blow so big that will destroy the very planet it was born on. As a result, our collective purpose is to carry Life, us, away from Earth when this is needed. How does that relate to individuals? To you and me?
That's when this "void" comes into play. During the roughest, apocalyptic, times instinct is useless. It won't help when an asteroid enters the atmosphere, or when a super-volcano erupts, or when our Sun inevitably turns into a red giant eventually swallowing Earth. Life needs an aware species to manage consciously its survivability at such times. No program can take care of that.
The void is how we experience this collective responsibility. Just like hunger and thirst, this void is there to be filled. Its purpose is to be filled with a meaning, accompanied by a way of life, that will protect and grow our species, to the point we will be able to survive "on our own".
We keep evolving today, we keep growing. How we keep growing? Thanks to people who have filled their personal void with a great purpose and equivalent actions. People who couldn't care less about cultural norms, people who are as happy, excited and curious as children are. The more we learn about ourselves, or better, the more we dig up ourselves from normality and mental sterilization, the more we think about something obsessively. This "something" has certain features. It makes us blissful, it keeps us healthy and also does the same for the people who are affected. That's exactly what we have to fill our void with. That's the "meaning of life", special for every individual. When this happens, and especially when people unite under their common, similar or collaborating purposes, evolution is achieved.
So, the void inside is a gift. Give it the shape and color you wish and let the world know. If you fill it with addictions, consumerism and shallow habits or people, keep digging up until you're not a slave.
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016
Σήμερα ας πούμε ο Χρόνος για εσένα έκανε ένα κλικ.
Χθες είχα μια μικρή κουβέντα με έναν φίλο με τον οποίο είχα να μιλήσω αρκετό καιρό. Τον είχα χάσει. Μεταξύ άλλων, μου ανέφερε ότι έχει επιστρέψει στην πατρίδα του, την Αθήνα, και ότι εκεί όλα τρέχουν και όλοι. Ότι περνά πολύ γρήγορα ο χρόνος.
Συνειδητοποίησα ότι όλο και περισσότεροι φίλοι και γνωστοί φοβούνται τον Χρόνο. Αγχώνονται. "Περνά πολύ γρήγορα." Γιατί αυτό το γεγονός να σε αγχώνει και να σε φοβίσει και να μη διεγείρει τα αντίθετα συναισθήματα;
Ο Χρόνος φίλε, είναι το μόνο που περνάει γρήγορα και σίγουρα. Οπότε αυτό το πράγμα, αντί να σε φοβίσει, κάντο φίλο σου. Αντί να σκέφτεσαι πόσο μακριά είναι το χθες, σκέψου πόσο κοντά είναι το αύριο. Και να χρησιμοποιείς το Χρόνο για να φτάσεις εκεί όπως σε γουστάρεις!
Τότε εκείνος μου είπε "σήμερα ας πούμε ο Χρόνος για εσένα έκανε ένα κλικ, και αυτό και κάθε κλικ συνοδεύεται από κάποια χαρακτηριστικά." Και έτσι είναι. Ο Χρόνος για την εξέλιξή μας είναι τα πάντα. Κάν'τον φίλο σου γιατί είναι ο μόνος πραγματικός σύμμαχος που μπορείς να έχεις.
Και όσο για εκείνους που τρέχουν, παρατήρησέ τους προσεκτικά και θα δεις ότι οι περισσότεροι από αυτούς απλώς τρέχουν σε κύκλους χωρίς ποτέ να δημιουργούν κάτι ουσιαστικό, απλώς έχουν μάθει να τρέχουν και αυτό κάνουν.
Συνειδητοποίησα ότι όλο και περισσότεροι φίλοι και γνωστοί φοβούνται τον Χρόνο. Αγχώνονται. "Περνά πολύ γρήγορα." Γιατί αυτό το γεγονός να σε αγχώνει και να σε φοβίσει και να μη διεγείρει τα αντίθετα συναισθήματα;
Ο Χρόνος φίλε, είναι το μόνο που περνάει γρήγορα και σίγουρα. Οπότε αυτό το πράγμα, αντί να σε φοβίσει, κάντο φίλο σου. Αντί να σκέφτεσαι πόσο μακριά είναι το χθες, σκέψου πόσο κοντά είναι το αύριο. Και να χρησιμοποιείς το Χρόνο για να φτάσεις εκεί όπως σε γουστάρεις!
Τότε εκείνος μου είπε "σήμερα ας πούμε ο Χρόνος για εσένα έκανε ένα κλικ, και αυτό και κάθε κλικ συνοδεύεται από κάποια χαρακτηριστικά." Και έτσι είναι. Ο Χρόνος για την εξέλιξή μας είναι τα πάντα. Κάν'τον φίλο σου γιατί είναι ο μόνος πραγματικός σύμμαχος που μπορείς να έχεις.
Και όσο για εκείνους που τρέχουν, παρατήρησέ τους προσεκτικά και θα δεις ότι οι περισσότεροι από αυτούς απλώς τρέχουν σε κύκλους χωρίς ποτέ να δημιουργούν κάτι ουσιαστικό, απλώς έχουν μάθει να τρέχουν και αυτό κάνουν.
Τρίτη 19 Απριλίου 2016
To the newcomer.
Bring me Peace, I'll bring you Bliss.
All these years come down to this:
Maths prevail always at the end,
no prayer can make'em bend.
You alone define your value,
through the way you treat Time.
That's how it is and that's how it should be, whether it's a meter or tons of miles step by step the world goes by.
Bring me War, I'll bring you Progress.
Our parts are torn but still do work.
There's just one rule and you'll explore
my absurd existence as a whole:
Show yourself respect and love,
through these you may never regress.
That's how it is and that's how it should be, the inner wars we offer at each other produce the fruit we grow by.
Release your guilt, accept the gift.
Eros is no less than pure rebirth.
Observe the speed in which you shift.
Finally you feel free of Death.
This little lie runs through you wild,
you just discovered your inner child.
That's how it is and that's how it should be, Love's fire burns all that is old while our newborn selves rise up bold.
All these years come down to this:
Maths prevail always at the end,
no prayer can make'em bend.
You alone define your value,
through the way you treat Time.
That's how it is and that's how it should be, whether it's a meter or tons of miles step by step the world goes by.
Bring me War, I'll bring you Progress.
Our parts are torn but still do work.
There's just one rule and you'll explore
my absurd existence as a whole:
Show yourself respect and love,
through these you may never regress.
That's how it is and that's how it should be, the inner wars we offer at each other produce the fruit we grow by.
Release your guilt, accept the gift.
Eros is no less than pure rebirth.
Observe the speed in which you shift.
Finally you feel free of Death.
This little lie runs through you wild,
you just discovered your inner child.
That's how it is and that's how it should be, Love's fire burns all that is old while our newborn selves rise up bold.
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016
Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016
Photos inspire words, words inspire deeds: Freedom.
Most humans would feel sorry for birds, since they seem eternally sentenced to be free. Such a horrific concept.
The Argo next to the statue of Liberty in Volos. Freedom is a state of mind which can only be achieved through a fighting, heroic spirit. Freedom is a woman. She runs away from misery and resignation, while she always falls for men who actively engage in challenges and live consciously. In return she offers pure creation, new life. Without her, Evolution and eventually Bliss are impossible to achieve.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)